Większość z nas używa słów „pożyczka” i „kredyt” zamiennie, jednak o ile w języku potocznym nie ma to tak wielkiego znaczenia, to w dziedzinie prawa i ekonomii stanowią one nazwy dwóch całkowicie różnych produktów finansowych. Z uwagi na odmienne konsekwencje z nich wynikające, powinniśmy używać właściwych określeń.
Przede wszystkim pożyczkę może udzielić nam każdy, więc nie tylko bank, ale także inna instytucja, nawet nie mająca charakteru finansowego, a także osoba fizyczna. Jedynym wymogiem jest to, aby podmiot pożyczający pieniądze był ich właścicielem.
Umowę pożyczki regulują przepisy kodeksu cywilnego. Wyznaczają one ramy tej umowy, pozostawiając stronom pewną dowolność w kształtowaniu tego stosunku prawnego (zasada swobody umów).
Inaczej wygląda sytuacja z kredytami. Ich nie może udzielać już każdy podmiot. Prawo przyznaje takie uprawnienie jedynie bankom. Dodatkowo środki finansowe nie muszą być ich własnością, gdyż stanowią one depozyt, który został pozyskany od klientów. Umowy kredytu nie reguluje, jak w przypadku pożyczki kodeks cywilny, a prawo bankowe.
Jedyną kwestią, która łączy obydwie umowy jest powstanie długu. Można powiedzieć, że tutaj podobieństwa się kończą. Przy kredycie zawsze musi być wskazany termin jego spłaty. Nie jest to natomiast obowiązkiem przy pożyczce. Gotówka, jaką otrzymał pożyczkobiorca, staje się jego własnością na czas jej wykorzystania. Pożyczkobiorca może takim kapitałem dysponować swobodnie, chyba że umowa stanowi inaczej. W przypadku kredytu bank kapitał oddaje kredytobiorcy tylko na pewien czas. Ta kwota pieniężna nie staje się również własnością kredytobiorcy. Dodatkowo różnica sprowadza się także do formy, gdyż kredyt jest bezgotówkowy, co oznacza, że stanowi on jedynie zapis na rachunku.
Jednak najbardziej charakterystycznym kryterium odróżniającym kredyt od pożyczki jest cel. Kredyt udzielany jest na ściśle określony cel. Jest to wiążące przez cały czas trwania kredytu. Oznacza to, że uzyskanych w ten sposób środków finansowych nie można przeznaczyć na inny cel niż ten, który został wskazany w umowie. W sytuacji wykorzystania kapitału w sposób niezgodny z umową, bank może zażądać natychmiastowej spłaty całego zobowiązania. Wyjątki stanowią kredyty konsumpcyjne i kredyty gospodarcze. Pożyczka może być przeznaczona na dowolny cel.
Kredyt nie jest darmowy. Z jego udzieleniem wiążą się opłaty. Bank pobiera więc prowizję i oprocentowanie od kapitału. Jeżeli chodzi o pożyczki, to mogą one być całkowicie bezpłatne. Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, aby ją oprocentować. Warto jednak wiedzieć, że swoboda umów ma też pewne granice, więc wysokość oprocentowania nie może być nadmierna, gdyż w sytuacji gdy zostaną naruszone zasady współżycia społecznego, sąd może taką wysokość zakwestionować.
Ostatnią różnicę stanowi forma. W przypadku kredytu konieczna jest forma pisemna. Pożyczka może być zawarta w dowolnej formie, także i ustnej. Jednak w momencie, gdy pożyczka przekracza kwotę 500 zł. Powinna być sporządzona na piśmie.
by 